Święta nietypowe na dziś - 31 stycznia. Dzień Zebry i Dzień Iluzjonisty

Zebra – charakterystyka 

Zebra jest to ssak kopytny, z rodziny koniowatych. Jest zwierzęciem roślinożernym, żywiącym się głownie trawą oraz ziołami. Zebry potrafią zjeść również m.in. liście drzew, wraz z korzeniami oraz korą. Ich waga może osiągać nawet do 450 kg, natomiast wysokość nigdy nie przekracza 160 cm. Umaszczenie, jak powszechnie wiadomo to czarna sierść, a na niej umieszczone białe paski. Ich ciało opierane jest na 3 palcu, ponieważ 2 pozostałe palce u zebry zostały bardzo ograniczone ewolucyjnie. Kończyny zebry są przystosowane do warunków jej życia, dzięki czemu podczas biegu może osiągać prędkość nawet do 70 km/h. 

W  kwestii występowania, to oczywiście naturalnym środowiskiem życia zebry jest Afryka, głównie obszar północno- wschodniej Etiopii oraz Kenii, a także RPA, Angolii i Namimbii. Zebry to gatunek poligyniczny, co w ujęciu zoologicznym oznacza, związek osobnika płci żeńskiej z więcej niż jednym osobnikiem płci męskiej, więc mnożyć się mogą przez cały rok. Młode zebry ważą zwykle od 25-35 kg, laktacja matki zaś trwa zwykle od 7-11 miesięcy. Długość życia zebry, przy najbardziej sprzyjających warunkach, w środowisku naturalnym, wynosi nawet do 20 lat, natomiast w zoo potrafią żyć one aż do 35 lat. 

Odmiany gatunkowe

Istnieją 3 główne odmiany zebry, a są to m.in. zebra stepowa, górska oraz Grevy’ego.

Zebra stepowa

Stanowi najliczniejszą odmianę wśród wszystkich gatunków zebr. Osiąga wagę do 300 kg, oraz do 140 cm wysokości. Zamieszkują obszar od południowej Etiopii po RPA. Dojrzałość płciowa jest przez nich osiągana w wieku 4 lat, ciąża u samic zaś trwa 12 miesięcy. Stado w tym wypadku składa się z jednego ogiera, kilku samic oraz występującego potomstwa.

Zebra górska

Wysokość jaką osiągają zebry górskie wynosi 130 cm. Zamieszkują one obszar nadbrzeża Naimbii, który znajduje się w południowo-zachodniej Afryce. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 5 lat, a ciąża u samic trwa również jak w przypadku zebry stepowej 12 miesięcy. Stado wygląda tak samo jak u zebry stepowej. Co ciekawe kopyta zebry górskiej są twarde oraz ostro zakończone, co umożliwia wspinaczkę po stromych szlakach.

Zebra Grevy’ego 

Osiągają aż do 160 cm i ważą nawet do 450 kg. Występują w południowo-wschodniej Etiopii oraz Kenii. Jak zebra stepowa, dojrzałość płciową osiągają w wieku 4 lat, a ciąża u nich trwa aż 13 miesięcy. Zebry te nie żyją w stadach, lecz w luźno występujących grupkach. Samice żyją z siostrami oraz dziećmi, natomiast samce samotnie lub w stadkach składających się wyłącznie z samców.

Zebra posiada także liczne podgatunki. Jeśli chodzi o zebrę stepową to wyróżniamy zebrę: równikową, sawannową, damarską, pręgonogą, równinną oraz kwagga, natomiast zebra górska posiada odmianę namibską oraz przylądkową.

Ciekawostki o zebrach

Fakt, że zebra posiada białe pasy wie każdy, jednak nie każdy wie, do czego one służą. Poza ochroną przed drapieżnikami wykorzystywane są one przez zebry do identyfikacji poszczególnych gatunków, ponieważ każda zebra ma swój indywidualny wzór. Dodatkowo służą także do wtapiania się w środowisko. Poza tym ciekawym jest fakt, iż pod sierścią, skóra zebry również jest czarna. Poza tym w starożytności zebra wykorzystywana była w cyrkach jako zwierzę do ciągnięcia rydwanu.

Dzień Iluzjonisty

Określenie to przysługuje każdej osobie zajmującej się tzw. sztuką iluzji. Iluzjoniści dzielą się na trzy grupy: iluzjonistów właściwych, mentalistów oraz prestidigitatorów.

Iluzjonista właściwy

Jest to artysta estradowy, który tworzy pokazy iluzjonistyczne, polegające na wykorzystaniu dostępnych przez niego rekwizytów w taki sposób, że wywołuje on u widza efekt sprzeczności z logiką i prawami fizyki, rzadziej widz doznaje złudzeń optycznych.

Mentalista

Jest to aktor estradowy, który prezentuje efekty trikowe, które powstają w wyniku rozumowania, tzn. bardzo wyjątkowego porozumiewania się ludzkich umysłów przy jednoczesnym braku wyraźnych zewnętrznych oznak. Mentalista nie wykonuje trików iluzjonistycznych w standardowym rozumieniu lecz eksperymentuje, używając takich mechanizmów jak: „trans hipnotyczny”, „niezwykle czuły dotyk” czy „zewnętrzne objawy skupienia”.

Prestidigitator

Jest to jak w przypadku iluzjonisty właściwego artysta estradowy. Wykorzystuje on do swoich efektów iluzjonistycznych swoje ręce, a konkretnie ich poręczność, która dzięki niezwykłym zdolnościom aktorskim wywołuje u widza wrażenie jakby zakłócenia z prawami fizyki, ze względu na zburzenie logiki w myśleniu widza, przez co rezultat pracy tego artysty wywołuje zdziwienie u odbiorcy i staje się bardziej atrakcyjna. Nie chodzi tutaj jednak o złudzenia optyczne.

Sztuka iluzji 

Nazywana jest tak gałąź sztuki estradowej, gdzie wykorzystywane środki wyrazu artystycznego przez osoby, uprawiające te sztukę, wywołują w myślach konkretnego odbiorcy efekty sprzeczne z prawami fizyki. Stosuje się tutaj również różnego rodzaju techniki, jak m.in. odwracanie uwagi od właściwych działań artysty. Historia sztuki iluzji nie jest czymś nowoczesnym, bowiem już w starożytności uprawiano ją, a najstarsza iluzja, jaką udało się udokumentować zapisana była na papirusie Westcar, czyli zbioru opowiadań o cudach, przedstawiającego faraona IV z dynastii Cheopsa. Aspektem, który wpływa na sukces sztuki iluzji jest zadziwienie widza, dlatego tak ważne jest, aby osoba, która wykonuje swój trik nigdy nie ujawniała go publiczności i profesjonaliści mocno trzymają się właśnie tej zasady, dlatego ich pokazy są dla widowni tak bardzo imponujące.