– Miałem atrakcyjną finansowo ofertę z trzeciej ligi, ale jest jeszcze we mnie ogień. Postanowiłem na wyższy poziom sportowy i po raz kolejny posmakuję pierwszej ligi – mówi Wojciech Reiman, który rozstał się ze Stalą Rzeszów.
– Po raz trzeci opuszcza pan Stal. Powód?
– Nie wiem, czy jest sens o tym rozprawiać. Właśnie podpisałem umowę ze Stomilem Olsztyn, szykuję się do przeprowadzki i teraz tylko na tym się skupiam.
– Myślę, że kibice Stali chcieliby wiedzieć coś więcej. W końcu Hetmańskiej nie opuszcza pierwszy lepszy piłkarz, ale w ostatnich kilkunastu latach jeden z symboli zespołu.
– Nie mam w tym żadnych sensacji. Skończył mi się kontrakt, nie został przedłużony i to w zasadzie wszystko. Dlaczego tak się stało, nie wiem, ale nie roztrząsam tego. Miałem pewne przemyślenia, ale emocje już opadły i teraz liczy się Stomil Olsztyn.
– Wyczuwam w pana słowach nutkę goryczy.
– Może i tak, ale muszę od razu dodać, że rozstanie odbyło się z klasą, bez niedomówień. Nie dowiedziałem się o swoim losie z mediów, tylko od trenera, czyli wszystko odbyło się tak, jak powinno.
– Były inne oferty?
– Były. Z trzeciej, z drugiej, w ostatniej chwili także z bardziej zamożnego klubu z pierwszej ligi. W trzeciej lidze pojawiła się atrakcyjna oferta finansowa, ale jest jeszcze we mnie ognień, nie czuję się wypalony i postawiłem na wyższy poziom sportowy. Nie znaczy to jednak, abym myślał, że gdy ktoś wybiera trzecią ligę, to robi coś nie tak.
– Był mecz, w którym strzelił pan cztery gole, ale na finiszu minionego sezonu Wojciech Reiman był rezerwowym. Efekt spadku formy?
– Różnie bywało. Miałem pewne kłopoty zdrowotne, infekcje i wtedy nie mogłem ryzykować, mniej trenowałem. Przydarzyły się mecze na ławce, grałem mniej niż zwykle, ale gdy byłem zdrowy, zawsze dawałem z siebie maksa, profesjonalnie podchodziłem do obowiązków.
– Miał dobre relacje z trenerem Myśliwcem?
– Ani dobre, ani złe.
– Czyli jakie?
– Normalne.
– Możliwe, że klub zmieni Sławomir Szeliga. Odchodzi Wojciech Reiman. Kończy się pewna epoka w Stali.
– Można tak powiedzieć. Drużyna ma nowy skład. Cenię sobie czas w Sali, nie był to zmarnowany okres. Zostaje w pamięci wiele wspaniałych chwil, ogromny sentyment do klubu. Miłe było to, że często miałem dobrym sygnał z trybun, od kibiców, którzy doceniali moją pracę. Czułem wsparcie z tej strony, za co jestem wdzięczny.
– Na ile podpisał pan kontrakt ze Stomilem?
– Na rok.
– Jedzie pan tam sam?
– Nie ma mowy. Żona, dwójka małych dzieci, syn i córka, będą ze mną. Nie wyobrażam sobie, że miałbym być tam bez nich. Dodają mi energii do pracy, do życia. Dzięki nim inaczej teraz patrzę na swoja pracę, na piłkę.
– Na koniec pytanie o Euro. Kto wygra?
– Hiszpania, może Anglia.
Rozmawiał Tomasz Ryzner
